Op deze mooie zondagochtend, 31 maart verzamelden tientallen wielrenners zich bij De Velosoof gevestigd in de Steentjeskerk te Eindhoven. Vandaag staat de generale repetitie op het programma, aangezien dit nieuwe wielercafé officieel pas opent op 14 april.

Het was druk en gezellig rondom de bar. De koppen koffie gingen deze ochtend als warme broodjes over de toonbank. Samen met Ambassadeur Regina dronk ook ik een koffie alvorens aan onze rit van 60 kilometer richting het zuiden van Eindhoven te beginnen.

Eerst moesten we nog een stukje door de stad, maar ondanks dat dit wat minder prettig fietst, was het achteraf gezien wel de moeite waard. Na een 10 km verdween de stad langzaam achter ons en werd de omgeving steeds groener en bosrijker. We volgden De Oude Baan, een mooi stuk geasfalteerde weg die verstopt lag in het bos, die ons bij de Groote Heide bracht. In één woord: wauw. Prachtige uitgestrekte heidevelden, die nu nog niet in bloei staan, maar waar ik zeker terugkeer als alles straks paars kleurt. We namen ook nog een kort pauze momentje en genoten van de fluitconcerten van diverse vogels en de schitterende vergezichten.

De weg liep helemaal tussen de heidevelden door en via het Leenderbos naar de Achelse Kluis. Een mooie abdij verstopt in de bossen bevindt zich op de Nederlandse – Belgische grens en is een populaire pauzeplek onder wandelaars en fietsers. Wij sloegen hem deze keer over en vervolgden de route over mooie wegen (o.a. nog langs de Beverbeekse heide). Het verbaasde me hoe weinig verkeer er op de route was, heerlijk! Dit draagt wat mij betreft altijd wel bij aan het plezier van het rijden van toertochten.

Vanaf de Achelse Kluis was het nog iets meer dan 30km alvorens we terugkeerden bij De Velosoof. Via diverse dorpjes die ik herken uit de vele kermiskoersen die hier ieder jaar in de zomer worden georganiseerd zetten we weer koers richting Eindhoven. Met een strookje kasseien op de route hebben we inmiddels alle wielerelementen wel weer de revue gepasseerd. Toen we eenmaal terug waren bij De Velosoof trakteerden Regina en ik onszelf nog op een van de vele biertjes op de tab en kletsten we nog wat na met mede-eigenaar Mark. Die bleek naast het gedeelde enthousiasme over fietsen nog een overeenkomst te hebben met Regina, namelijk dat ze op steenworp afstand van elkaar wonen en elkaar eigenlijk al “kenden” van de rondjes honden uitalten 😉. Wat is het toch een kleine wereld.

Kortom: een geslaagde dag met een heerlijke ronde in de benen en de zeldzame zonnestralen weer maximaal op m’n gezicht. Tijd om weer richting huis te gaan voor het vervolg van het paasprogramma.